Önce Davutoğlu çiçeği burnunda Başbakan sıfatıyla katıldığı Mersin il kongresinde dile getirdi %50 oy iddiasını ve Mersin hedefini…
Ama iş orada kalmadı.
“Ön seçim istiyoruz” talebiyle ortaya çıkan CHP aday adayları adına hazırlanan açıklamayı okuyan Serdal Kuyucuoğlu “CHP’nin Mersin’de her zaman yüzde 40-50 oy alma potansiyeline sahip olduğu” tezini ortaya attı.
Bu kadar da değil…
Yine CHP’ den aday adaylarından Nevin Zaimoğlu “bu kentte 7 Milletvekilliği kazanmış parti neden aynısını tekrarlamasın?” sorusuyla yaklaşmakta olan seçim yarışına farklı bir boyut kazandırdı.
Siyaset elbette iddia işidir. İnanmadan yola çıkmaz siyasetçi ve “inanmak başarmanın yarısıdır” diye de düşünebilir.
Ama iddia gerçekleşmeyeceği gün gibi açık kimi hedefleri, beyhude çabaları ortaya koyuyorsa, birilerinin de çıkıp gerçekleri hatırlatması gerekir.
Tam da bunu yapmaya çalışacağım.
Önce Davutoğlu’ nun %50 hedefiyle başlayayım…
Mersin özelinde iddiasının elle tutulur hiçbir yanı yok. AK Partinin ne geçmişteki Mersin performansı, ne de mevcut gidişatı bırakın öyle %50’leri 40’ları, %30 lar civarında bir oyu olduğunu gösteriyor.
Bu tablo değişebilir mi?
Bana kalırsa seçmen önünde ne söylerse söylesin, AK Parti’ nin Mersin’ deki gerçek beklentisi “bu seçimden nasıl birinci çıkarız?” hedefidir ve bu mevcut tabloya bakıldığında bu akla yakın bir oyun planıdır.
Yerel seçimlerden önce bir sürü yatırım projesiyle ortaya çıkan ve iktidar gücüyle “ver oyu, al hizmeti” sloganından beslenen strateji seçimlerin kaybedilmesiyle çökmüştür ve şu anda Mersin genelinde “iktidarın kenti cezalandırdığı” algısı yaygındır. 
İptal edilen Kazanlı turizm projesi, iflasları yaşayan Çukurova Havalimanı, kaplumbağa hızıyla ilerleyen Antalya yolu, unutulmaya yüz tutan konteyner terminal hayaliyle Mersin halkının ciddi bir kesimi cezalandırıldıkları yönünde bir kanaate sahiptir ve bu konuda AK Parti yerel yönetimlerinin algıyı değiştirmesi yönünde ciddi bir işaret te yoktur.
Gelelim CHP’ ye ve şu %40-50 oy veya 7 milletvekili hayallerine…
Öyle çok fazla gerilere gitmeye gerek yok.
Mersin çok partili seçimlerin başladığı 1950’ den beri CHP’ ye %40-50 oranında oy vermemiştir ki, bugün versin… (CHP’nin tüm toplum kesimleriyle buluşmasını sağlayan Ecevit’in, zafer yazdığı ve ülke genelinde %41,7 oy aldığı 1977 seçimlerinde bile Mersin özelinde 8 Milletvekilliğini Adalet Partisiyle eşit olarak paylaşmış ve %40 oranındaki AP’ yi %44 ile geçmişti)
Evet, 2004-2009 yerel seçimlerini CHP kazanmıştır ama bunun altında Mersin genelindeki değil merkezdeki oy dağılımı vardır. O iki seçimdeki büyükşehir sınırları sayesinde elde edilen başarının hanesinde bırakın %50’leri %40 falan yoktur.
Kaldı ki o iki seçimde Büyükşehir’i kazanan CHP il yazının sonunda göreceğiniz gibi genel Meclisi oyları göz önüne alındığında MHP ve AK Partinin hayli gerisinde kalan üçüncü partidir.
CHP ve AK Partinin birincilik için yarıştığı 2011 seçimlerine de iki parti fazla bel bağlamasın, çünkü o seçim seçmenin evet/hayır çekişmesinde ayrıştığı 2010 referandumu ertesinde yapılmıştır, MHP’ nin Mersin’ deki oylarının %8’ i o referandumda iki parti arasında kardeş payı paylaşılmıştır. Klasik ifadesiyle emanet gelen o oyların kalıcı olmama olasılığı vardır ve göz ardı edilmeyecek kadar yüksektir.
%40-50’leri hedefleyen CHP’ liler perde önünde hangi hedefi koyarsa koysun, %26-30 bandına hazırlıklı olsunlar.
Gelelim şu 7 Milletvekilinin kazanılma hikâyesine…
Evet, doğrudur CHP 2002 seçimlerinde Mersin’ de 7 Milletvekili kazanmıştır ama o günkü oy oranı bile %24’ tür. %24’lük CHP ile %18 oy alan AK Parti %10 seçim barajı sayesinde o dönem 12 Milletvekili çıkaran Mersinin tüm Milletvekilliklerini paylaşmış ve CHP’ nin hanesine 7, AK Partiye de 5 Milletvekili düşmüştür.
%42 oy alan iki partiye tüm Milletvekilliklerini sunan ve halkın %58’ nin iradesini yok sayan sistemdir o izafi başarıyı getiren. Bugün öyle baraj altı kalacak bir MHP olmadığına göre öyle %30 oranlarıyla %60 temsil sihirbazlığı sağlayacak bir ortam yoktur.
Gelelim 7 Haziran günü karşılaşacağımız olası tabloya:
11 Milletvekilliğinin 10’u üç parti arasında paylaşılır, 4. yü burun farkıyla ipi göğüsleyen alır. Kısaca AK Parti, CHP, MHP üçlüsü 4-3-3 dağılımına sahne olur. 
Kalan 11. Milletvekilliğine gelince; bağımsız aday göstermesi veya ülke barajını aşması halinde HDP rahatlıkla o koltuğu kazanır.
Parti olarak seçimlere girer ve barajı aşmazsa? O zaman 4-4-3 dizilir üç parti. Hangisi 3 Milletvekilliğinde kalır diye soruyorsanız, seçimlere epeyi zaman var, onu da başka bir yazıda ele alayım izninizle…
2002-2014 arası Mersin oy dağılımı %
AKP CHP MHP
2002 18 24 18
2004 25 22 31
2007 27,6 24,5 30,6
2009 26 23 31
2011 32 31,6 23
2014 27 28 31
Not:2004,2009 yerel seçimlerinde partilerin il genel meclisi oy oranları esas alınmıştır.