Günlük hayatımızda dünya telaşından unuttuğumuz o kadar çok şeyler var ki taki biri karşınıza çıkıp hatırlayıncaya kadar.Bu durum ne mesafe tanır neden başka bir engel.
Sevdikleriniz sizden kilometrelerce uzakta olsa da yalnız değilsinizdir şu hayatta.
Sizi düşündüğünden emin olduğunuz bir yürek varsa asla güçsüz de düşmezsiniz uzaklarda.
Hani hep derler ya gözden uzak olan gönülden de uzak olur diye.Yok öyle bir şey.
Gönüle dokunmayı bildikten sonra ,ister beş adım ötede ol,ister denizler ötede ikisi de aynı.
Farklı şehirlerde ,farklı ülkelerde de olsanız farklı hayatlarda yaşasanız bazen aynı anda
telefonlara sarılırsınız,bazen eş zamanlı mesajlar çekersiniz. Hayatı onunla beraber yüklenirsiniz omuzlarınıza .Sıkıntılara çare ararsınız,ayrı ayrı şehirlerde.Hatta bazen onun canı yanmadan günler öncesinden canınız yanar da siz bile şaşarsınız rastlantılara.
Ama inanırsınız o sizin canınızdaki parçadır
çünkü Seviyorsunuzdur,seviliyorsunuzdur.
Onun ne hissettiğini biliyorsunuzdur.
Bazen umulmadık anlarda gözleriniz dolar ağlarsınız.
Sırf uzaklardaki sevdan acı çekiyor diye.
Bir güvercininin kanadına yüklersiniz içinizdeki tüm sevgi tohumlarını yollarsınız acısını biraz olsun dindirsin diye.
Bir buluta yüklersiniz göz yaşlarınızı,her yağmur damlasıyla ağlarsınız onunla...
Bazen özleminiz öyle sarar ki bedeninizi ona dokunmak yüzüne doya doya bakmak istersiniz.
İlk uçakla ansızın çıkmak istersiniz karşısına.
Kum ile suyun kucaklaşması gibidir bu.
Bir merhaba ile başlar her şey ,paylaştıkça bir nehir olur içinden geçer dostların.
Siz de kaptırırsınız kendinizi onun sevinç sarhoşluğuna...
Bazen konuşursunuz hiç nefes almadan,dakikalardan ne çalarsam kar diye Bazen susarken anlatırsınız tüm hissettiklerinizi gözlerinizle.
İşte uzaklarda sevmek böyle bir şeydir.
Onun kalbiyle hissetmeyi öğrenirsiniz,tekrarlarla yaşarsınız ayrı şehirlerin inadına..Ve anlarsınız ki onu seviyorum dersiniz.Neden seviyorum peki seni ?
SENİ SEVİYORUM !
Sadece kim olduğun değil, sen olduğun için ve seninle
beraberken kim olduğumu, benliğimi anladığım için.
SENİ SEVİYORUM !
Sadece kendine yaptıkların için değil,
bana kattığın güzellikler için.
SENİ SEVİYORUM !
İçimdeki çocuğu, saklı kalmış ben'i yeryüzüne
çıkardığın ve sana ihtiyacım olduğu her an tüm
duyarlılığınla yani başımda olduğun için.
SENİ SEVİYORUM !
Elini kalbimin üzerinde hissettiğim zaman,
üzüntülerimi alıp, onların yerine şimdiye kadar
hiç kimsenin başaramadığı o sıcaklığı o içtenlik
ışığını bana duyurmayı başardığın için.
SENİ SEVİYORUM !
Hayatimi kutsal bir sevgi tapınağına çevirdiğin
ve her günümü yasam şenliğine, unutulmayan
şiirlere dönüştürdüğün için.
SENİ SEVİYORUM !
çünkü, sen, şimdiye kadar hiç başaramadığım şeyleri,
kendimle dost ve barışık olmayı ve hiç bir zaman
tadamadığım kadar mutlu olmamı sağlıyorsun.
ve bütün bunları yalnızca sözlerinle, dokunuşunla
yada işaretle değil, kendin olmakla yapıyorsun
- - -
