İyi bir antrenör kendine hem sevgi hem de saygı duyulan kişi olmalı. Bir antrenörün en büyük başarısı oyuncusunun milli takıma seçilmesidir. Kazandığımız hiçbir kupa, oyuncularımızı milli takımda görebilmekten daha değerli değildir. Sporcularım benim çocuklarım, benim kupam onların başarısıdır.
 
Orman Spor Kulübünde 10 yıldır Basketbol Alt yapı Antrenörlüğü yapan Korhan Aydanarığ, alanındaki başarısını, takımındaki oyuncularıyla kurduğu sağlam güven, inanç, sevgi, saygı ve disiplin beşgenine bağlıyor.
 
Aydanarığ, alt yapı antrenörünün takımıyla kurduğu özel bağı ve ‘çocuklarım’ diye nitelendirdiği takım oyuncularının dünyalarındaki yerini bize tüm açıklığıyla anlattı;
 
Antrenör idealist ve özgüvenli olmalı ...
 
Kurduğum ilişki gerçeklik üstüne kurgulu. Kendimi farklı kalıplarda sunmuyorum. Kendimi farklı tanıtmıyorum. Beni ben olduğum için çok seviyorlar. Dürüstlüğümü, sevgimi, güvenimi ve her şeyden önemlisi inancımı tüm gerçekliğiyle onlara sunuyorum.
 
İşte o anda her şey karşılık buluyor, sunduğum her duygu kocaman bir yürek halinde bana geri dönüyor. Bizi takım yapan değerlerimiz geleceğe dair inancımızı oluşturuyor.
 
Takımıma karşı duyduğum sahiplenme, beni eğitmenliğimin yanında bir dost, arkadaş, abi, bir baba olarak görmelerini sağlıyor.
 
Onlar için yapamayacağım hiç bir şey yok...
 
Günden güne artan sevgimiz ve birbirimize olan inancımız, disiplinle pekiştiğinde başarı kendiliğinden geliyor.
 
Çocuklar hayat çizgilerini belirlemeye başladıkları, kişiliklerinin gelişimindeki kırılma noktaları ile baş başa kaldığı anlarda rol model olarak beni görüyorlar. Davranışlarımı taklit edip konuşma şeklimi benimsiyorlar. Bu durumdan dolayı tutum ve davranışlarımı çocuklarıma göre ayarlıyorum.
 
Kendimde gördüğüm hataları onlarla olan diyaloglarımda açıkça ifade ediyorum. Doğruyu algılamak zorundalar. Çocukları doğru yola sevk etmek zorundayım.
 
Orman Spor Kulübünde 10 yıllık antrenörlük geçmişine sahip olan Korhan Aydanarığ,
 
Veliler aile içerisinde kolay kazanılıp kaybedilen iletişim karmaşasında beni köprü olarak görüyorlar.
 
Çocuklar asosyal büyüyorlar. Aile içi iletişim çok kopuk, korumacı tutumlar çocukları ailelerinden uzaklaştırıyor. Biz kurduğumuz ilişkide dengelere önem veriyoruz. Mesela velileri “uyku vaktin geçti çabuk uyu diye seslenir”, fakat ben; uyumalısınız çünkü uykunuzda growth hormonu salgılanır, boyunuzun uzaması için gerekli dediğim an çocuk uyku alışkanlığını doğrudan kazanıyor. Açık olunca güven ve itaat geliyor. Saygıdan doğan disiplin, çocuklarımın sözümü dinlenmesinde alt yapı oluşturuyor. Veliler aile içerisinde kolay kazanılıp kaybedilen iletişim karmaşasında beni köprü olarak görüyorlar. Çocuklarına ıspanak yemelerini söylememi isteyenler bile oluyor.
 
Oyuncularıma sizi seviyorum demeyi çok seviyorum, sizi seviyorum deyip sarılmayı da seviyorum.
 
Eleştiri varsa mutlaka peşinden övgü de gelir. Ben oyuncuma sarılırım. Sevgimi hissettiririm. Sporcu hırslı fakat bir o kadarda vicdan sahibi olmalı.
 
Kazanmak çok önemli bir o kadar da önemsiz, bu işten büyük paralar kazanmıyoruz. Alt yapı antrenörüyüz. Biz hem sporcu hem de insan yetiştiriyoruz. Bir takımda en iyi oyuncu ve en kötü oyuncu mutluysa sorun yok demektir.
 
Takımımızdaki sporcuların eğitimleri de en az lig kadar önemli, alt yapı antrenörleri olarak, oyuncuları A Takımı için yetiştirtiyoruz. Birikimleri ve tecrübeleri ve eğitimleri yetenekleriyle birleşirse bu çocuklar hayatlarını kazanabilirler. Ağır okul temposunun içinde çakışan antrenmanlar takımımdaki çocuklarımı etkilememeli. Biz kulübümüze çocuklarımızı desteklemek için hoca tutup derslerini yaptırıyoruz. Çocukların üstünden büyük bir yük kalkıyor. Kendilerini bize daha rahat teslim ediyorlar. Karnelerine teşekkür alanları ödüllendiriyoruz. Önce Eğitim.
 
Takım oyuncularınızı belirlerken hangi nüanslara dikkat ediyorsunuz?
 
0-6 yaş döneminde gelişen karakteristik özellikler, çocukların spor hayatlarındaki çizgilerini oluşturuyor.
 
Anne ve babanın boyu etkili
 
Motorik özellikleri, esnekliği, dayanıklılığı...
 
Pratik zeka önemli
 
Oyun taktiklerine kendini odaklayan oyuncular
 
Oyun içinde alınan pozisyonların sezgilerine sahip olabilmeleri gerekli.
 
Zamanla kazanılan yeteneklerin otomatikleşmesi lazım.
 
Yüreğiyle oynayan çocuklara daha çok güveniyorum.
 
Görebilen, hissedebilen, antrenörünü dinleyen oyuncu başarılı olur.
 
4-SPOT: İleride basketbolcu olamayacağını hissettiğim oyuncular bile özgüvenli ve başarılı bireyler olarak hayatlarını kazanıyorlar.
 
Çocuklarınızı mutlaka bir spor dalına yönlendirin!
 
Her yetenek ülke için bir kazanımdır. Ancak sporun sadece bir meslek olarak algılanması da çok büyük bir yanlıştır.Kişisel gelişim ve sağlıklı yaşam için her ferdin kendine uygun mutlaka bir sporla uğraşması gerekir. Bu olgular kişiyi dinginleştirir, hayata bakışını değiştirir ve kendine güvenini arttırır.
Editör: Barış Köksal