Gümüşhane’de küçük yaşlarda geçirdiği menenjit hastalığı nedeniyle öldü denilerek güç şartlarda hastaneye yetiştirilen 46 yaşındaki Kadir Şaş, 8 yaşından beri marangozluk mesleğini sürdürüyor, bölge illerine kemençe yapıp satıyor. Torul ilçesine bağlı Yıldız köyünde doğan ve 8 yaşındayken geçirdiği menenjit hastalığı nedeniyle hastaneye götürülen ve yolda öldü denilerek başında ağıtlar yakılan Şaş, şimdi 6 çocuk babası ve marangozluk yaparak ailesini geçimini sağlıyor. Hastalığı nedeniyle konuşma ve işitme güçlüğü çeken bu nedenle de sağlıklı bir okul hayatı olmayan Şaş’ın en büyük özelliği gördüğü her şeyi ahşaptan yapabiliyor olması. Ailesinin “Allah’ın bir lütfu” dediği bu yeteneği çevresinde de fark edilen Şaş’a önceki yıllarda İŞKUR tarafından makine desteği de sağlandı. Küçük yaşlardan itibaren babasından kalan dükkanda ahşap ve mobilya işleri yapan Şaş en çok Karadeniz bölgesinin milli enstrümanı olan kemençe yapmayı seviyor. A’dan Z’ye kemençeyi baştan aşağı kendisi yapan, imalattan sonra enstrümanın akordunu da yapan Şaş bölgedeki birçok ile kemençe yaparak gönderiyor. Marangozluğu ve kemençe yapmayı babasından görerek öğrendiğini kaydeden Şaş, “Kulağım ağır işiyor, dilim de dönmüyor. 8 yaşından beri bu işleri yapıyorum. Kapı, pencere, kemençe yapıyorum” dedi. 72 yaşındaki babası Tevfik Şaş ise oğlunun küçükken geçirdiği menenjit hastalığı nedeniyle hem konuşma hem de duyma yetilerinin azaldığını belirterek, “O zamanlar hastaneye gitmek zor işti. Trabzon’a gidiş geliş bir gün tutardı. Eskiden kulakları da çok zor duyardı. Şimdi çok şükür biraz düzeldi derdini anlatabiliyor. Marangoz dükkanında her şeyi yapıyor. Kemençeyi ben yapardım eskiden. O da benden görüp yapmaya başladı. Benden de çok iyi yapıyor, beni de solladı. Allah’a şükrediyorum hiçbir kötü alışkanlıkları yok” diye konuştu. Abisi Kadem Şaş (49) ta büyüklerinin kardeşi hastalandığı zaman hastaneye götürülürken “öldü” denilerek yüzüne birkaç kez su serptiklerini anlattıklarını belirterek, “Hastaneden geldikten sonra konuşamadı daha. Duyma ve konuşma sıkıntısı çekti. Kendini ifade edemediği için büyük sorunlar yaşadı. Okul çağına gelince o zamanki öğretmenler de kendi haline bıraktı. Kendi kendine yazdı, okudu. Sonra babamla marangozluk yapmaya başladı. İlk olarak kendisine tahtadan araba yapmıştı. Babamdan esinlenerek kemençe yapmaya da başladı. Onun yaptığı işi herkes yapamaz. Her zaman en iyisini yapar. Allah’ın verdiği bir yetenek var onda” ifadelerini kullandı. Kardeşine devletin İŞKUR aracılığıyla makine verdiğini ve onunla geçimini sağladığını aktaran Şaş, “Ekmeğini buradan çıkarıyor. İş olmadığı zaman hayvanlarıyla uğraşıyor, sağda solda çalışıyor. Kemençe çok talep ediyorlar. 11-12 yaşından beri kemençe yapıyor. Aklına gelen her şeyi yapar. Ne lazımsa gösterilsin onu yapar” diye konuştu.