Hor görülürdü toplumumuzda, eksik etek denilirdi.. Oysa hepimizi onlar doğurmuştu.. Annemizdi, kardeşimizdi, eşimizdi; en çok sevdiklerimiz anneannelerimiz değil miydi.?

Dövdük, hor gördük; aşağıladık..

Yetmedi öldürdük..

Ama bir tek 'saygı' duymadık..

Bugün gazetemizde yayınlanan bir hayat hikayesinden bahsetmek istiyorum size.. Saygı duyulması gerekli bir yaşam öyküsü..

2001 Yılında ev hanımı iken eşinin vefatı dolayısıyla 'mecburen' sanayici olan bir kadından; Berrin Dalkılıç Mis’in örnek alınası yaşam öyküsünden..

2 Çocuk annesiydi o eşi vefat ettiğinde, Mersin Tarsus Organize'deki fabrikanın temelleri yeni atılmıştı.. Eşinin vefatının ardından 2 çocuk, bir fabrika kaldı o'na.. İlk zamanlarda hangisiyle uğraşacağını şaşırdı.. Fabrika mı çocuklar mı.? Kendi de kararsızdı, şaşkın dı; ve bazen çaresiz..

Ama mücadele etti, yılmadı mücadele etmekten.. Organize Sanayi Bölgesi'ndeki komşuları da yardımcı oldu kendisine.. 

Önce hesabı kitabı öğrendi, bir taraftan çocuklarının okuluyla ilgilenirken.. Sonra ticareti öğrendi, bir taraftan yemek yaparken..

İflasın eşiğine geldi; ama çocukların okulu vardı.! Pes etmedi; direndi.. Türk kadınının direnişçi ruhunu koydu ortaya, tıpkı Çanakkale Zaferi'nde ölümsüzleşen Nezahat Onbaşı ve diğerleri gibi..

Dimdik durdu hayat mücadelesine karşı, ilkelerinden ödün vermedi.. Ticari hataları oldu belki ama hiç bir zaman 'annelik' hataları yapmadı..

Eşi vefat ettiğinde oğlu Melih ilkokulu yeni bitirmişti; kızı Begüm ise ortaokuldaydı.. Şimdi onlar da fabrikanın başında.. Başarılı bir iş adamı ve iş kadını olma mücadelesindeler.. Babalarından kalan 'miras'ı yüceltiyorlar.. İşletmenin yıllık cirosu kimin umurunda; babalarının onlara bıraktığı emaneti yaşatmanın verdiği keyfin yanında.!

Anneleri ile omuz omuza vermiş mücadeleye ortak olmuşlar..

Berrin hanım tahmin edebilir miydi acaba; 2001 yılında başladığı mücadelede, o küçücük Begüm ile Melih'in gün gelip işletmesindeki en büyük destekçileri olacağını.!

İşte böyle bir hikaye onlarınki; okuyanların tüylerini diken diken eden.!


Bu aileyi alkışlamak için ayağa kalkmanıza gerek yok; tebrik etseniz yeter.!