Stratejik bir değer haline gelen suyun daha az kullanılması için her sektör çareler, önlemler ve yeni yollar ararken, Bursa’da da tekstil alanında bilim adamları çok güzel bir çalışmaya imza attı.Su kullanılmadan, pamuk lifinin ağartılması ve hidrofilleştirilmesi, Bursa Uludağ Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hüseyin Aksel Eren’in proje yürütücülüğünde gerçekleştirilirken, yapılan bu proje kapsamında süperkritik karbondioksit akışkan ortamında pamuk lifinin ön terbiye işlemleri başarılı bir şekilde gerçekleştirildi. 16M984 numaralı TÜBİTAK 1001 projesi olarak desteklenen deneysel çalışmaların sonuçları uluslararası dergide makale olarak yayımlanmaya da hak kazandı.Bursa Uludağ Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hüseyin Aksel Eren yaptığı açıklamada, “Pamuk lifi dünyada en çok üretilen ve tüketilen doğal liftir. Birçok farklı uygulama alanında kendine yer bulmaktadır. Türkiye Tekstil sektörü içinde pamuğun özel bir yeri bulunmaktadır. Pamuk ön terbiyesinde çok önemli miktarda temiz su harcanmaktadır. Yeni terbiye tekniklerinden biri olan süperkritik karbondioksit ile tekstil terbiye işlemleri geleneksel yöntemlerle karşılaştırıldığında hiç su kullanılmaması gibi büyük bir avantajının yanında daha az enerji ve kimyasal tüketimiyle de üretim maliyetlerinde yüzde 50’ye varan azalmalar sağlamaktadır. Boyama işlemlerinde ön plana çıkan süperkritik karbondioksit akışkan ortamının sadece boyama işlemiyle sınırlı kalmayıp boyama öncesi kumaşlara uygulanan ön terbiye işlemlerinde de kullanılmasıyla muazzam miktarlarda su tasarrufu sağlanarak, temiz su kaynaklarının korunup dünyamızın sürdürülebilir ve temiz olmasına önemli katkıda bulunulacaktır. Önceki yıllarda yaklaşık yirmi sekiz milyar kilogram tekstil malzemesinin boyandığı bildirilmiştir. Tüm bu boyalı veya baskılı tekstil malzemeleri ayrıca renklendirme işlemlerinden (boyama ve baskı) önce hidrofilleştirme, ağartma vb. ön işlemleri gerektirir. Bu nedenle, temiz su sadece renklendirme işlemleri için değil, aynı zamanda başarılı renklendirme işlemleri için de gereklidir. Tekstil terbiye proseslerinde hidrofilleştirme, haşıl sökme, ağartma, boyama ve boyama sonrası işlemlerde çok miktarda tatlı su kullanılır ve bu da büyük miktarda atık su yükü oluşumuna neden olur. Sürekli olarak artan dünya nüfusu ve su kaynaklarının tükenmesi göz önüne alındığında, süperkritik karbondioksit ortamında su kullanılmadan bu işlemlerin yapılabilmesi ekonomik ve ekolojik olarak fayda sağlayacak yöntemdir” ifadelerini kullandı.